Pasożyty wewnętrzne u bydła – najpopularniejsze choroby
Niby każdy hodowca o nich wie, jednak zdarza się, że zapomina o ich istotnym wpływie na spadek wydajności mlecznej, gorsze przyrosty czy nasilenie objawów innych chorób. Pasożyty wewnętrzne u bydła występują zarówno u bydła mlecznego, jak i mięsnego, a do wielkiej trójcy należą: nicienie, tasiemce i przywry.
Nicienie – pasożyty bydła
Nicienie są bardzo powszechnymi pasożytami u wszystkich gatunków zwierząt, a u bydła mogą występować jako nicienie żołądkowo- jelitowe oraz nicienie płucne.
Nicienie żołądkowo-jelitowe najsilniejsze objawy powodują u cieląt, gdyż wywołują biegunki, osłabienie i ogólne pogorszenie kondycji zwierząt. Osobniki dorosłe, mimo że są bardziej odporne, to również bywają zarobaczone. Infekcje te są trudne do zaobserwowania, jednak zawsze wiążą się ze spadkiem apetytu, co u młodszych zwierząt skutkuje słabszymi przyrostami, a u krów mlecznych niższą wydajnością mleczną oraz problemami w rozrodzie. Z reguły odrobaczenie stada przynosi praktycznie natychmiastową poprawę tych parametrów.
Z kolei nicienie płucne u bydła mogą być jednym z czynników pierwotnych syndromu oddechowego bydła, charakteryzującego się kaszlem – od sporadycznego do wręcz uporczywego, wypływem z nosa, przyspieszonym oddechem oraz dusznościami. Nasilenie objawów zależy od stopnia inwazji oraz dodatkowych czynników środowiskowych.
Tasiemce
Tasiemce u bydła to przede wszystkim pasożyty jelita cienkiego. Przy niewielkiej inwazji objawy podobne są jak w wypadku nicieni – biegunka, brak apetytu, spadek masy ciała, obniżenie produkcji mleka i przyrostów dziennych, zaś przy znacznym stopniu inwazji może dojść do zaczopowania jelita.
Przywry i motylica wątrobowa
Przywry to przede wszystkim motylica wątrobowa, która pasożytuje w wątrobie prowadząc do jej uszkodzenia. Nieleczona powoduje niedokrwistość, zaburzenia poziomu makro i mikroelementów, kłopoty z rozrodem, spadek apetytu, a w rezultacie prowadzi do znacznego wyniszczenia organizmu.
Pasożyty bydła – kiedy stanowią zagrożenie?
Znacznie większym ryzykiem wystąpienia chorób pasożytniczych obarczone są zwierzęta wypasane na pastwiskach. Tu szczególnie wśród młodzieży mogą pojawić się silne i wyraźne objawy kliniczne, co znacznie wpływa na ich kondycję i tempo wzrostu. Przyrosty dzienne przy inwazjach mieszanych (różnymi pasożytami jednocześnie) mogą być niższe nawet o 200 g! Osobniki dorosłe narażone są najbardziej w okresie okołoporodowym, kiedy to wraz z ujemnym bilansem energetycznym oraz w wyniku stresu porodowego pojawia się obniżenie odporności organizmu.
Odrobaczanie bydła
Bardzo ważne jest, aby stosować profilaktykę i regularnie odrobaczać stado przy pomocy preparatów przeciwpasożytniczych. Na rynku dostępnych jest wiele środków do stosowania doustnego, na skórę czy w iniekcji. Poza formą podania różnią się spektrum działania oraz skutecznością. Dlatego kluczową kwestią jest odpowiednie dostosowanie preparatu, jak i programu odrobaczania do konkretnego stada. Zastosowana profilaktyka niech będzie inwestycją w jego zdrowie i szansą na maksymalne wykorzystanie posiadanego potencjału.
Dorota Gorbacz